keTibaan ku ke dunia sebenar...

Alhamdulillah tangisan pertama ku berkumandang pada jam 8.00 pm…selepas ummi ku mngharungi detik cemas utk melahirkan dri ku ini…setelah ku berjaya d keluarkn dr rahim ummi ku…nurse dgn kadar segera mnunjukkan kpd ummi ku bhawasanyer ku telah d lahirkn dgn selmat walaupun hanya melalui tingkap bukan pintu spt kebanyakan rakan sebaya ku…

Ketika jururawat mndekatkn dri ku dgn muka ummi ku…errmmm ku terasa bahang d kedua belah pipiku…oooohhh ummi telah mncium ku dgn linangan air mata…ku brsyukur ke hadrat ilahi ummi tidak mngalami sbarang komplikasi ketika melahirknku …selepas ku d cium jururawat bergegas mnghantar ku ke wad utk pemeriksaan lanjut…ku lihat doctor meneruskan kerja2 utk menyelesaikan prosess kelahiran ku…

ku d hantar ke wad kerana d khuatiri ader jangkitan kerana air ketuban telah keluar trlebih dahulu & selama 17 jam aku cuba mncari jalan keluar…akhirnyer doctor akur yg dri ku ini tidak blh keluar melalui pintu yg sbnarnyer…ku trdgr2 yg ummi ku memohon agar d beri peluang utk melahirkan dri ku ini scara semulajadi…tetapi doctor menegaskn utk tidak mengambil risiko kerana d khuatiri struktur badan ku akan trcedera….utk mnjamin keselamatan dri ku ummi sanggup memilih jln utk melakukan pembedahan…tiada ucapan & x trnilai harganyer sebuah pengorbanan dr ummi...